وضعیت ارزشیابی تحصیلی دروس تخصصی نظری دوره کارشناسی پیوسته مامایی

مقدمه: استفاده از آزمون خوب پیشرفت تحصیلی، مستلزم در نظر گرفتن تمامی هدف های آموزشی و همه محتوای برنامه درسی است. در این تحقیق، با توجه به اهمیت دروس تخصصی نظری مامایی، محققین به ارزیابی نحوه ارزشیابی و بررسی سؤالات آزمون های ارزشیابی از نظر سطح سؤالات و تطابق آن با اهداف آموزشی پرداخته اند. روش ها: این تحقیق توصیفی به شکل مقطعی بر روی ارزشیابی های هجده درس تخصصی نظری مامایی طی دو نیم سال تحصیلی 86-1385 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود. متغیرهای مورد بررسی شامل ابزارهای ارزشیابی، توزیع نوع سؤالات، سطح سؤالات امتحان و سطح عنوان شده در طرح درس (بر اساس طبقه بندی بلوم) و ضریب دشواری و شاخص تمیز سؤالات، تعداد سؤالات مناسب و تعداد سؤالات امتحان برای هر محتوای درسی بود. نتایج: در پنج درس (78/27 درصد) امتحان میان ترم برگزار شده بود. هفتاد و یک درصد سؤالات در سطح یک طبقه بندی بلوم قرار داشت. بین سطح سؤالات امتحانات میان ترم و پایان ترم با سطح اهداف آموزشی ارتباط معنی داری وجود داشت. فراوانی نسبی سؤالات آسان در امتحانات پایان ترم 35/52 درصد بود و 27/44 درصد سؤالات دارای ضریب تمیز مناسب بودند. بین تعداد سؤالات به ازای هر محتوای آموزشی در امتحان با برآورد تعداد سؤالات مناسب برای هر محتوای آموزشی، همبستگی معنی دار بود. نتیجه گیری: اکثر ارزشیابی های انجام شده دروس تخصصی نظری مامایی از نوع تراکمی و سؤالات عمدتاً آسان و نسبت سؤالات با تمیز کم و نامناسب نیز بیش از حد مورد انتظار است. سؤالات چند گزینه ای، معمول ترین ابزار اندازه گیری در ارزشیابی دروس نظری تخصصی مامایی است که با کاهش سطح سؤالات از سطوح مورد انتظار همراه شده است.